سازمان سینمایی در تنگنا؛ پاسخ‌ها قانع‌کننده نبود

مهر تایید دبیر جشنواره کذایی جهانی فیلم بر نقد منتقدان!

به گزارش معروف نیوز، دبیر جشنواره کذایی جهانی فیلم که ضعیف‌ترین جشنواره تاریخ را برگزار کرد، همواره تلاش داشت آن را در سطح جهانی ارزیابی کرده و با شعار رویکرد شاعرانه فیلم‌ها، اذهان را مشوش کرده تا به ضعف خودش و جشنواره‌اش پی نبرند، اما بردند. برخی از منتقدان ماه‌ها پیش درک و فهم کردند، قرار است چه اتفاق شوم و بدی در سینمای ایران بیفتد.

وزیرارشاد و رییس سازمان سینمایی نیز در استیصال کامل، حرف‌های خنده‌دار و غیرواقعی روح الله حسینی را مدام تکرار کردند. این مهم به همگان، حتی آنانی که با سینما آشنایی چندانی نداشتند، ثابت کرد که دوشقه کردن بی‌رحمانه جشنواره معظم فیلم فجر، چه اشتباه مهلکی بوده و هست.

تمام حرف‌ها و ادعاهای وزیر و رییس و دبیر، همه نوعی اعتراف به ضعف مدیریتی خودشان و جشنواره‌ای بی کیفیت، بی مخاطب، غیرقانونی و رسوا کننده بود.

بعد از جشنواره روح الله حسینی در گفت‌وگویی با خبرنگار مهر، دوباره همان حرف‌های «صد من یک غاز» را تکرار کرد و در لابلای صحبت‌هایش، پیوسته بر نقدهای منتقدان کاربلد و مستقل که از ضعف جشنواره و مدیریت آن نوشتند و گفتند، مهر تایید زد.

نگاه کوتاهی به این گفت‌وگو انداخته و نقدی هم بر صحبت‌های روح الله حسینی می‌زنیم.

روح الله حسینی: ایشان (رائد فریدزاده) از همان ابتدا بر احیای دوباره جشنواره جهانی فجر اصرار داشتند.

نقد: جناب حسینی، اولا که برخی از شبه مسئولان سیاسی، شبه مدیران سینمایی که سینمای ایران از آنان بسیار زخم دیده و می‌بیند و برخی شبه سینماگران، به خاطر یک لجاجت سیاسی کودکانه، به فریدزاده دستور دادند به این جنایت فرهنگی، یعنی دوشقه کردن جشنواره معظم فیلم فجر اقدام کند. وی نیز بدون چون و چرا و انجام کار کارشناسی یا نظرخواهی از منتقدان متخصص، دوپاره شدن را بدون فوت وقت اعلام کرد!

گیریم که به قول شما خود فریدزاده اصرار به دوشقه کردن دوباره جشنواره داشت. سوال من از شما این است: مگر مملکت هرکی به هرکی است که وی به دلخواه عمل کند؟! ملک شخصی اوست یا ارثیه فامیلی؟! به خاطر همین مدیران پارتی‌دار و کارنابلد است که سینمای ایران رو به قهقرا رفته و می‌رود!

روح الله حسینی: با وجود همه محدودیت‌ها و زمان کم، واقعاً به ثمر رساندن جشنواره نوعی معجزه بود.

نقد: روزی که ما فریاد زدیم و نوشتیم، بدون تفکر و تامل جشنواره را دوپاره نکنید، به همین دلیل بود. چرا زمانی که فریدزاده حسب دستور، آن هم وقتی که هنوز امضای حکم‌اش خشک نشده بود، دوپاره شدن جشنواره را اعلام کرد، به محدودیت مالی و زمانی فکر نکرد؟

بیهوده محدودیت زمان و بودجه را بهانه‌ای برای پوشش ضعیف برگزار شدن جشنواره کذایی جهانی فیلم قرار ندهید! اگر فقط یک فرد دلسوز و نیمچه کاربلد در زیرمجموعه سازمان سینمایی وجود داشت و به رییس تازه‌کاری که قدرت تصمیم‌گیری ندارد مشورت درست می‌داد، شاید این اتفاق شوم هرگز به وجود نمی‌آمد.

روح الله حسینی: وقتی نمی‌دانید مهمان قرار است برسد یا نه، چگونه می‌توانید برنامه‌ریزی کنید؟ من باید تا دقیقه ۹۰ پیگیری می‌کردم.

نقد: این یعنی اعتراف به ضعف شدید مدیریت در سطح کلان و خرد وزارت ارشاد، سازمان سینمایی و دبیر جشنواره. اینکه خودتان نمی‌دانید چکاره‌اید! نشان‌دهنده این است که توانایی برگزاری چنین رویدادی را نداشتید! شورای سیاستگذاری جشنواره کذایی جهانی فیلم هم به هیچ وجه توانایی نداشته و تمام دستورات و مشاوره‌ای که دادند، مشخص شد همگی غلط بوده! فکر کردید اگر توابان بی‌توبه را به خود نزدیک کرده و عنان کار را به دست آنان بسپارید، کمک حال‌تان خواهند بود؟ چه خیال خامی!

دبیر اصیل، کاربلد، موثق، سرشناس و محبوب یک جشنواره واقعی، هرگز کار را به دقیق ۹۰ نمی‌کشاند. تا همه چیز مهیا نشده باشد، محال است آن را برگزار کند. کجای جهان سراغ دارید، حتی در کشورهای میکروسکپی که جشنواره‌ای را به این شکل اسفناک که شما برگزار کردید، برگزار کنند؟!

جشنواره‌های بزرگ، اغلب، مهمانان‌شان از یک سال پیش یا حداقل شش ماه جلوتر مشخص شده، حتی زمان حرکت، ورود و مکان اسکان آنان نیز معلوم است. طبق اعتراف خودتان تا لحظه آخر نمی‌دانستید مهمانان‌تان می‌آیند یا خیر؟ یا چه فیلم‌هایی می‌رسند! خنده‌دار نیست؟!

وقتی می‌نویسیم کاربلد نیستید، ناراحت می‌شوید! به خودتان ثابت شد، چیزی که شما در آینه شفاف ندیده و نمی‌توانید ببینید، ما منتقدان سپیدموی در خشت خام دیده و می‌بینیم. دشمنی شما و رائد فریدزاده با منتقدان مستقل و کارکشته همین مهم بود و هست.

شما در برابر آنان احساس حقارت عجیب و ضعف شدید کرده و می‌کنید. برای همین با آنان دشمنی کرده و ترس دارید روبروی آنان بنشینید! اگر یک بار افتخار دیدن‌شان را پیدا می‌کردید، کلی چیز درباره سینما و جشنواره‌ها یاد می‌گرفتید، اما اهل یاد گرفتن نبوده و نیستید!