کلمه هولوکاست به معنای “هولوکاست” است! همچنین به معنای نسل کشی است و اصطلاح هولوکاست در مورد خاطره فجایع انسانی که در اثر عمل انسانی رخ داده است بسیار رایج است، به این معنی که یک گروه یا باند وجود دارد که مرتکب قتل عام و کشتار جمعی شده است که جان بسیاری از مردم را گرفته است.

به گزارش نوپیام، اساساً کلمه هولوکاست از کلمه یونانی holokauston گرفته شده است، بنابراین کلمه “هولوس” به معنای (کل) و “کاوستوس” (سوخته شده) است و در طول تاریخ کاربرد گسترده ای پیدا کرده است، زیرا به طور کلی به قربانی های سوخته اطلاق می شود و به خدا تقدیم می شود و در قرن هجدهم اصطلاح “هولوکاست” برای توصیف کشتار گروه های خشن از مردم استفاده می شود. این کلمه همچنین برای اشاره به نسل کشی ارامنه در طول جنگ جهانی اول استفاده شد.

شايد در اينجا مقايسه مناسب نباشد، اما قراردادها در رويكردها نقش خود را در رساندن وحشت فاجعه و بزرگي مصيبت به ذهن روشن و دلهاي حساس سرشار از احساسات انساني و در عين حال نزديك كردن معنا به احساس و آگاهي ايفا مي كند.

اهمیت هر هولوکاست نه در تعداد و نه تعداد قربانیان است، بلکه در بلندی اهدافی است که نسل کشی برای آنها رخ داده است، یا هولوکاست و هولوکاست! و همچنین در ارزش انسانی که افراد آگاهانه و آگاهانه و با احساس خود را فدای آن کردند و مجرمان مرتکب بزرگترین جنایت شدند!

در جنگ‌های بزرگ میلیون‌ها نفر کشته می‌شوند و تاریخ یاد و خاطره اعضای آن را به نام ماندگار نکرد و هیچ‌کس از آن‌ها تجلیل نکرد، در جنگ جهانی دوم ده‌ها میلیون نفر کشته شدند که میلیون‌ها نفر از آنها هیچ ارتباط و ارتباطی با علت جنگ، اهداف و علل آن نداشتند، جز اینکه بر خلاف میل خود در معرض نابودی قرار گرفتند!

و اما در کربلا کشته شدگان و شهیدان از هدفی که برای آن بیرون رفتند واقف و آگاه بودند، زیرا همه آنها حتی کودکان و زنان دارای اهداف عالی و هدفی انسان دوستانه، اجتماعی، تبلیغی و الهی بودند که در خدمت بشریت و آینده بشری بود و برای آیندگان نقشه راهی برای زندگی بهتر ترسیم کردند که در آن عدالت، آزادی و سعادت حاکم باشد.

امام حسین می‌دانست که اهمیت مسئله قیام و انقلاب خود علیه رژیم ظالم و حاکم ستمگر در تعداد اندک یاران و اهل بیتش نیست که با او به کربلا رفتند، جایی که طبق روایات تعداد آنها از ۷۲ نفر و در سنین مختلف، از کودکان، جوانان، سالمندان و زنان بیشتر نبود.
انقلاب حسین(ع) یک جریان اصلاحی بود که برای آن یاران باوفایی برگزید که دل و شمشیر با او بود و به او پیشنهاد اطاعت دادند و می دانستند که این انقلاب امتداد نهضت پیامبران خداست.

از طرف دیگر امام حسین اصحاب خود را چنان غربال کرده بود که در مورد آنان گفت که از آنان مؤمنتر ندیدم که فرمود: (من اصحاب وفادارتر یا بهتر از یاران خود را نمی شناسم).

تفاوت یک جنبش انسانی با «هولوکاست» انقلاب شکوهمند که تاریخ آن را به دلیل ژرفای درس ها و اهداف عالی آن جاودانه می کند و بین «هولوکاست» جنگ های پوچ و نابودی های بی معنی انسانی که هدف آن سلطه، سلطه، اشغال و تصاحب غنایم مادی است، وجود دارد.

 

نویسنده: خلیل حسن

پست های پیشنهاد شده

هنوز نظری ثبت نشده،نظر خود را ثبت کنید!


افزودن نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

چهار × 5 =