خوانش تحلیل پساساختارگرایانه دکتر علیرضا بهرهی ، شاعر، بنیان گذار شعر ایرانی پریسکه و فعال فرهنگی

از اینستالیشن  تلفیقی تعاملی «به رسم ایران پرگهر» با کیوریت سمیرا صفاری، مدرس دانشگاه، گرافیست و هنرمند معاصر

رویداد هنری «به رسم ایران پرگهر»، با شعار هنر به رسم التیام و مهر، و با هدف بازخوانی آیین‌ها، ارزش‌ها و روایت‌های معاصر از «ایران پرگهر» در قالب تجربه‌ای چندرسانه‌ای، فرصتی تازه برای تعامل مخاطبان با اثر هنری فراهم آورد و با بازتاب رسانه‌ای و استقبالی جهانی، جایگاه خود را به عنوان یک تجربه میان رشته ای نوین هنری-اجتماعی تثبیت کرده است. ارجاع به نظریه‌هایی همچون پسااستعماری ادوارد سعید، مرگ مؤلف رولان بارت و بروتالیست، براهمیت میان‌رشته‌ای بودن این تجربه تأکید دارد. ترکیب هنرهای تجسمی، صدا، نور و طراحی فضایی با عناصر نمادین سبب شد، مخاطب نه تنها بیننده، بلکه بخشی از اجرا باشد. ماهیت تعاملی نمایشگاه، امکان تجربه شخصی و چندلایه‌ای را برای بازدیدکنندگان ایجاد نمود. نوشتن جملات عاشقانه و ملی بر کاغذهایی به رنگ پرچم ایران، مشارکت در پروژه‌های زیست‌محیطی و انتشار تحلیل‌های تخصصی اساتید حوزه‌های متفاوت به عنوان بخشی از فرآیند التیام جمعی، از دیگر ویژگی های منحصر به فرد این رویداد جهانی است.

دکتر علیرضا بهرهی ، شاعر و بنیان گذار شعر ایرانی پریسکه، فعال فرهنگی، دکتری حرفه ای بازرگانی سیاسی دانشگاه تهران،پژوهشگر دکتری زبان وادبیات فارسی و دانش آموخته علوم استراتژی و  سیاسی، دارای ۳۵ عنوان کتاب تالیف شامل گردآوری ،مقدمه و اشعاراست. وی در جهت تحلیل اثر، بیان نمود که ایران دریای پر از گوهر است و اینکه ما ایران را به معدن جواهر تشبیه نمی‌کنیم از آن روست که معدن جواهر و سنگ‌های قیمتی نیاز به کندوکاو و مشقت دارد و سپس آن سنگ‌ها می‌بایست صیقل بخورند اما وقتی که ما ایران بزرگ را به دریای پر گهرتشبیه می‌کنیم یعنی گوهرهای بی شماری که در دل اقیانوس هستند و صرفاً می‌بایست کشف شوند. نمایشگاه سرزمین پر گهر هوشمندانه با تلفیق دو عنصر و رکن اصلی فرهنگ یعنی فرهنگ مادی  و فرهنگ غیر مادی که به آن فرهنگ معنوی اطلاق می‌شود توانسته است بانگاهی نو به نقش فرهنگ در زندگی شهروند ایران در روزگار معاصر بپردازد. فرهنگ مادی که شامل تمام دست ساخته‌های انسان در ساحت تصویر از جمله هنرهای تجسمی و دست ساخته‌های قابل لمس و رویت بشر جهت تلطیف زندگی روزمره شامل میز و صندلی و فرش و لباس و کفش وقطار و هواپیما وغیره می باشد زندگی مادی بشر را پشتیبانی می‌کنند. و آوردگاه دیگر یعنی فرهنگ معنوی که شامل باورها ،آداب و رسوم ، شعر، ادبیات ، تاریخ ، اسطوره ، دین ، مذهب ، موسیقی و غیره که در ساحت معنا به زندگی مادی بشر عمق ماورایی می دهند. نمایشگاه اخیر به درستی تلفیقی از انسان دارای شاخصه های غربی و فرهنگ غرب که بر روی هزاره‌های تمدن و تاریخ شرقی ایستاده است را به تصویر می‌کشد. ما در این نمایشگاه شاهد انسانی هستیم که پوشش و نگاه هویتی غرب را در بستر تفکرات و باورهای شرقی توامان یدک می کشد. ما به وضوح ایرانی مسلمان و مسلمان ایرانی را می بینیم. دست خط شهروند ایرانی با رگه‌های هویتی شهروند غربی کاملاً منحصر به فرد و تابلو دار هست. ما در این نمایشگاه با تلفیق سنت و مدرنیسم و حتی پست مدرنیسم چند لایه،با المان‌های هویتی خاصه ی ایرانی در کارزار جهان شهرهای فرا جغرافیایی روبرو هستیم. شاید نمایشگاه به رسم سرزمین پرگهر این پیام را فریاد می‌زند که شهروند ایرانی با وجود حرکت در کهکشان فرهنگ جهانی که عموماً توسط مدرنیسم غربی تعبیه شده است همچنان باید هویت و نگاه خاصه ایرانی را پاس بدارد. باشد که این قبیل فعالیت‌های فرهنگی اثرگذار همچنان در ترسیم چهره ی واقعی شهروند ایرانی صادق و امانت‌دار بماند.

 

در استیمنت این تور_نمایشگاه آمده است که هنر، رسم التیام جان هاست و ما، همواره ز یک گهواره کهنیم؛ ایران، گهواره‌ی مقدس هنرِ جاودانه‌ی ماست. هنر، ژرف ترین ساحت آزادی انسان است و خلاقیت، کلیدِ سحرآمیز این درگاه. پرداختن به هنر خلّاق و خلق متافیزیک هنری، به مثابه پرواز بر فراز دیوارهای روزمرگی و فرار از بندهای کلیشه، به ما امکان می‌دهد که در آسمان بی‌کران خیال پرواز کنیم. چه خوش است که این پنجره‌ی طلایی به جهان رویاها باز می‌گردد و مجال می‌دهد تا در کهکشان رنگ‌ها و نقش‌ها با جوهره‌ی خلاقیت هنرمند، پرسه زنیم. «به رسم ایران پرگهر»، پلی است مقدس و رازآلود که به پاس همدلی‌های فروزان گروه هنری رسم از اقصی نقاط جهان بنا شده، نمایانگر جلوه‌های هنر نابِ هنرمندان ایران زمین، در دیار قصه‌های طلایی پل بسفر و سرزمین روشنایی و بادگیرها، جایی که عشق و اسطوره در تار و پودش تنیده شده و روایتگر عاشقانه‌های جان ماست، که در دل تاریخ و افسانه‌ها می‌تپد.

 

 

در بیان نشانه شناسانه سمیرا صفاری، کیوریتور و ایده پرداز اینستالیشن تلفیقی تعاملی «به رسم ایران پرگهر»، آثار و چیدمان‌ها با بهره‌گیری از عناصر نمادینی همچون مانکن کت خاکستری در کنار درختان به نشانه روزمرگی جامعه، رگه‌های نارنجی خلاقیت، پرندگان و انارهای تازه و خشک به عنوان نماد امید، شاخه‌های زیتون و انجیر به نشانه صلح جهانی و خوشنویسی ایرانی در کنار پتینه‌های برگ و درخت، تجربه‌ای چندلایه را برای مخاطبان رقم زدند. هم‌زمان، مخاطبان با مشارکت فعال خود در نوشتن جملات و احساساتشان روی کاغذهایی به رنگ پرچم ایران، بخشی از این اثر شدند و با خلق جمعی، پیام صلح و همبستگی را گسترش دادند. این نشانه‌ها در مجموع تجربه‌ای چندوجهی و تعاملی برای مخاطبان رقم زدند که با موسیقی ملی-میهنی و مشارکت اجتماعی، پیام همدلی و التیام را در بستر جهانی گسترش داد.

در میان اساتید و هنرمندان حاضر در نمایشگاه های ترکیه و ایران، نام‌های چون آذین رضایی، آرشیدا خاجوی، اسماء سید، آناهیتا انصاری پور، امیر اخلاقی، بهناز رضایی، بنفشه خسروانی دهکردی، بنفشه پورزنگی، پارمیس مهدی آبادی، پرستش سعدمحمدی، پریا رحمانی اصل، پروین ریحانی خوزانی، تبسّم صمدانی، رزا اخلاقی، رزا صفرزاده، زهرا (ساره) عزیزی شنبه بازاری، زهرا رمضانی و زهرا یزدانی دیده می‌شود. نیز سمیرا صفاری، سیده فهیمه سعادت پور، صدیقه فرهادی، عاطفه نجاتی، علی صفاریان طوسی، کتایون فرهی فرد، كيسا راه پيما، فریبا شجاعی باغینی، فیروزه رضایی، مریم خوشدل، مریم شهبازی، مریم کاظمی، مرسده مقصودی، محبوبه عسکری، محبوبه شهنواز، مهناز غفوری، میترا مظاهری، موزه راشد ال درمکی، نسیم بنی نصرت، هاجر وهابزاده، هنان بازارگاد و ياس مظفرى از دیگر شرکت کنندگان در این رویداد هستند. همچنین علیرضا صفاری شمالی، حسن دستیاران، مریم نیک تبار، مهدیه سرداری و بهاره رجنی اساتید و هنرمندان شرکت کننده در نمایشگاه یزد می باشند.

 

برگزاری سلسه رویداد الهام بخش به رسم ایران پرگهر، از جمله در تاریخ ۱۸ خرداد در موزه ملی حصیر گیلان، از ۲۹ خرداد تا ۴ تیر در وبسایت گالری آرتز استانبول، از ۱۶ تیر تا ۱۶ مهر در پلتفرم‌های آنلاین گروه هنری رسم  و نگارخانه آویسنیت از جمله وبسایت، اینستاگرام و آپارات، نیز از ۶ تا ۱۲ شهریور در نگارخانه آویسنیت یزد به‌صورت حضوری و در قالب اینستالیشن تلفیقی تعاملی، تا ۱۷ مهر ادامه خواهد داشت. حاصل همکاری مشترک گروه هنری رسم و کیورتوری سمیرا صفاری، با اداره فرهنگ و ارشاد استان یزد و گیلان، معاونت فرهنگی سازمان جهاد دانشگاهی استان گیلان، اداره کل سازمان گردشگری و میراث فرهنگی خمام، فرمانداری شهرستان خمام، نگارخانه آویسنیت یزد، گالری آرتز استانبول ترکیه، گروه آوای نقش، گروه هنری فونیکس به سرپرستی رزا اخلاقی  با نمایش بخشی از آثار در فروردین سال جاری در مجموعه کارسل دو لور موزه لوور پاریس و ورد آرت دبی، و… بوده است. همچنین اجرای تورنمایشگاه، از همیاری کانون تبلیغاتی مهرزاد، کانون تبلیغاتی چتر قرمز، آتلیه راش، آژانس تبلیغات کلوزآپ، شرکت مهیانت، مجموعه مشاور برهم ساز، موسسه سبزکاران بالان با طرح بانی جنگل، خانه مد داربن، موسسه چند منظوره اکسون، آموزشگاه مهر آریایی، آموزشگاه آسو، نیز تلاش های شبانه روزی طی نیم دهه ، بیش از۱۰۰ نفر از اساتید و هنرمندان ارجمند همرسم از اقصی نقاط جهان، به رسم انسانیت، التیام و مهر به وطن صورت پذیرفت.

لینک‌های رسمی رویداد

• 🎥 کلیپ اینستالیشن «به رسم ایران پرگهر»
• 🎞️ فتوکلیپ چیدمان
• 🖼️ نمایشگاه مجازی و کاتالوگ آثار

 

 

متن بیانیهٔ مرجع دینی، آیت‌الله العظمی سید محمدتقی مدرّسی (دام ظلّه)، دربارهٔ شرایط کنونی عراق و مشارکت در انتخابات پیشِ‌رو

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند متعال می‌فرماید: «وَالعَصرِ * إِنَّ الإِنسانَ لَفي خُسرٍ * إِلَّا الَّذينَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ وَتَواصَوا بِالحَقِّ وَتَواصَوا بِالصَّبرِ» (سورهٔ عصر، آیات ۱ تا ۳)
و پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «همهٔ شما مسئولیت دارید و همهٔ شما دربارهٔ رعیّت خود بازخواست خواهید شد.»

به گزارش عرفان نیوز ،ملت عراق، به پیروی از فرمان وحی و آنچه در قرآن کریم و کلام پیامبر و اهل‌بیتش (علیهم‌السلام) آمده است، همواره در اصلاح اوضاع کشور مشارکت دارد و پیوسته بیدار و هوشیار است تا فشارها و هواهای نفسانیْ کشتی عراق را به گرداب‌های فتنه‌ها نکشاند.

از این پس نیز یکایک افراد این ملت با توکّل بر خدای سبحان در بهره‌گیری از فرصت انتخابات برای نظارت بر امور سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور و برای اصلاحات و پیشرفت و شکوفایی بیشتر سهیم خواهند بود.
همهٔ ما مسئولیت بزرگی در توجه به امور عمومی مسلمانان داریم. مگر نه این‌که پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «کسی که به امور مسلمانان بی‌اعتنا باشد از آنان نیست؟»

بنابراین، شما را به دو نکته توصیه می‌کنم:
اول: جست‌وجوی جدی برای یافتن افراد شایسته و امین جهت تصدّی کرسی‌های پارلمان و دیگر مناصب. اگر هر یک از ما کسی را یافت که واجد شرایط نمایندگی است و به او رأی داد، مسئولیت نظارت، راهنمایی، تأیید و یاری او همچنان باقی و مستمر خواهد بود.

دوم: مشارکت در تدوین و پیش‌بردِ برنامه‌های اصلاحی در جامعه، چرا که فتنه‌های شیطانیِ گذشته و اکنون شکاف‌هایی عمیق در ساختار کشور ایجاد کرده‌اند. همهٔ ما باید با توکل بر پروردگار سبحان، مدد گرفتن از بصیرت و عزمِ برگرفته از قرآن کریم و وصایای پیامبر و اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، و بهره‌گیری از رهنمودهای مراجع گرامی، علما و حکمای کشورمان برای پر کردن این شکاف‌ها بکوشیم و دید خود را وسیع‌تر کنیم و سپس، با توکل بر خداوند متعال، گام‌هایی استوار به سوی آینده‌ای بهتر بر‌داریم.

والله المستعان.

کربلای معلی
محمدتقی مدرّسی
اول ربیع‌الثانی ۱۴۴۷ هجری قمری

متین ستوده و کامران تفتی، دو بازیگر شناخته‌شده سینما و تلویزیون، با انتشار ویدئویی مشترک خبر ازدواج خود را اعلام کردند.

سرپوش هنری – این دو بازیگر با انتشار کلیپی مشترک از مراسم ازدواجشان نوشتند:
‎این آغاز ماست…
‎جایی که عشق ، امضای ابدیت را پای ناممان زد.
‎با تمام وجود ممنون و سپاسگزارِ همراهی شما عزیزانیم به ویژه مهدی عباسی مهربان و هادی چگینی عزیز که بهترین شب زندگی مارا بهشتی و رویایی رغم زدند.

زیباترین تاتر این روزهای پایتخت شهریار تاتر ایران

نمایش «داستان شهریار»، با الهام از برترین اثار عاشقانه موزیکال و بالاترین تکنولوزی روز جهان و ترکیبی از موسیقی، نمایش و نور و حرکت است که درتالار وحدت اجرا می‌شود.

این اثر، با آهنگسازی علی قمصری و کارگردانی سرکار خانم گلاب آدینه، پیام امید و زیبایی را در قالبی کاملاً ایرانی منتقل می‌کند. خانم آدینه با خلق یک شاهکار توانسته کار فوق العاده بدیع و تاثیرگذاری خلق کند که  تا سالها در اذهان باقی خواهد ماند.
از نکات مهم این تاتر آهنگهای بسیار متفاوت و پراحساس و استفاده از انواع سازهای ایرانی و غربی و در حد یک کنسرت موسیقی تمام عیار بود.

کودکان و نوجوانان، با حرکاتی موزون و آواز، زبانی تازه برای بیان احساسات پیدا کرده‌اند. این نمایش، با تلفیق شعر و موسیقی سنتی، تجربه‌ای نوین درهنر ایرانی ایجاد کرده و مرزهای تاتر کشور را کاملاً در نوردیده است. صحنه هایی عالی و متفاوت و متمایز و صحنه هایی بسیار کاریزماتیک که در خلق این اثر ماندگار نقش کلیدی داشته اند و میزانسن  خانم گلاب آدینه در این کار فراتر از یک کارگردان کار کرده و طی 3 ماه تمرین نفس گیر به خلق یک شاهکار

رسیده که با تمام کارهای روز ایران و حتی خودشان یک سرو گردن فاصله دارد و شاید این مسیری جدید برای اهالی سنتی تاتر ایران باشد که به کارهای تکنولوژیک و حدید با نیم نگاهی به لیلی و مجنون 1404 داشته باشند. باتشکر ویژه از استاد میلاد آزادی عزیز بابت همفکری در نگارش این مقاله وهمراهی و همدلی صمیمانه ایشان . علاقه‌مند می‌توانند از سایت «ایران کنسرت» بلیت تهیه کنند.

https://www.mazyarmir.com/شهریار-روایت-اشکها-و-لبخندهای-ایرانی
پایان خبر

دل نوشته

غروب آفتاب، لحظه‌ای جادویی است که زمین و آسمان در آن به آرامشی مشترک می‌رسند. هنگامی که خورشید به آهستگی پشت افق فرو می‌نشیند، گویی جهان نفس عمیقی می‌کشد و روز را با رنگ‌هایی ناب و شگفت‌انگیز بدرود می‌گوید.

آسمان در این لحظات، بوم نقاشی‌ای می‌شود که هر رنگ آن داستانی از پایان و امید را روایت می‌کند؛ از نارنجی گرم گرفته تا قرمز پرشور و بنفش ملایم. غروب یادآور این است که پایان یک روز، آغاز شب دیگری است که فرصت تفکر و بازسازی را به ارمغان می‌آورد.

تماشای غروب، لحظه‌ای برای مکث کردن است؛ لحظه‌ای برای سپاسگزاری از آنچه بوده و امید به آنچه در پیش است. این لحظه ما را به یاد می‌آورد که حتی در پایان، زیبایی و معنا نهفته است. غروب آفتاب همچون نجواهای طبیعت است که از دل زمین برخاسته و با آسمان درآمیخته، و ما را به تأملی عمیق درباره گذر زمان و زیبایی زندگی دعوت می‌کند. چه زیباست این بدرود، که با آرامش خود قلب‌ها را نوازش می‌دهد و نور امید را در دل شب می‌نشاند.

غروب، لحظه‌ای است که آسمان نفس‌اش را در سینه حبس می‌کند و خورشید، آخرین نورهایش را مانند دانه‌های طلایی بر پهنه‌ی افق می‌پاشد. همه‌چیز آرام می‌شود، گویی جهان برای وداعی باشکوه آماده می‌شود.

غروب یادآور گذراست، اما نه به تلخی… بلکه به شکوهی آرام. می‌گوید هر پایان، زیبایی خودش را دارد. می‌گوید حتی خورشید هم باید برود تا ستاره‌ها مجال درخشیدن پیدا کنند.

و در آن لحظه‌ی ناب، وقتی خورشید آخرین چشمکش را می‌زند و در افق محو می‌شود، گویی جهان برای لحظه‌ای می‌ایستد و زمزمه می‌کند:

فردا دوباره بازمی‌گردم…

پس غروب را بدرود نگو، بلکه به استقبالش برو… چرا که هر غروب، وعده‌ی طلوعی دوباره است.

ابراهیم صنوبر

دل نوشته

صدای پرندگان، نوای زنده‌ی طبیعت است که با خود آرامش و شادمانی را به ارمغان می‌آورد. هر آواز و هر نغمه‌، گویی داستانی از زندگی را روایت می‌کند؛ داستانی که میان شاخه‌های درختان و آسمان‌های آبی بازتاب می‌یابد.

آواز پرندگان هنگام صبح، دعوتی است برای آغاز روزی تازه، با امید و انرژی. این صداها همچون نت‌های موسیقی در هوای پاک پخش می‌شوند و قلب‌ها را نوازش می‌دهند. هر پرنده با آواز خاص خود، شخصیت و هویتی منحصر به فرد دارد که به ما یادآوری می‌کند چقدر این جهان متنوع و زیباست.

صدای پرندگان، شبیه زمزمه‌ای است که ما را به توقف و اندیشیدن در لحظه فرا می‌خواند. این نغمه‌ها تنها صدا نیستند؛ بلکه پلی هستند که ما را به طبیعت و روح بی‌کران آن پیوند می‌دهند. چه زیباست که بتوانیم گوش دهیم، احساس کنیم و همراه با آن‌ها در این جشنواره‌ی طبیعت شریک شویم.

صبح که می‌شکفد، نخستین ترانه‌ها از آنِ آنهاست. پرندگان، شاعرانِ بی‌قلمِ طبیعتند که با هر نغمه‌شان، روحِ زمین را می‌نوازند. آوازِ آنها گاه شادمانه و سبکبال است، مانندِ جیرجیرکِ سحرخیزِ چکاوک، و گاه غمگین و افسونگر، مثلِ ناله‌هایِ دورِ بلبل در شبانگاه.

هر کدام زبانی دارند، رمزی می‌سرایند. شاید از عشق می‌گویند، شاید از پرواز، یا از آزادیِ بی‌کرانِ آسمان. وقتی گوش می‌سپاری، گویی دنیا برایِ یک لحظه می‌ایستد و تنها این صداها هستند که باقی می‌مانند: وزوزِ زنبورها، چهچه‌هایِ گنجشک‌هایِ بازیگوش، یا آوازِ آرامِ یک قمری بر شاخه‌یِ تنهایِ یک کاج.

صدایِ پرندگان، یادآورِ زندگی است. حتی در تاریک‌ترین روزها، همین که یکی از آنها آوازی می‌خواند، گویی به تو می‌گوید: “هنوز زیبایی هست، هنوز امید هست.” گوش کن… شاید امروز هم، مانندِ هر روز، دوباره آسمان را با نغمه‌هایشان رنگین‌کرده‌اند.

پرندگان می‌خوانند و جهان، سبک‌بال می‌شود.

ابراهیم صنوبر